สภาพอากาศร้อน ความชื้นต่ำ ทำให้โรคแส้ดำระบาดมาก หากมีฝนตกหนักหรือตกสม่ำเสมอจะช่วยทำให้การระบาดลดลง อ้อยที่เป็นโรครุนแรงจะแคระแกรน แตกกอมาก ลักษณะเป็นพุ่มเหมือนกอหญ้า ใบเล็กแคบ อ้อยไม่ย่างปล้อง อาจแห้งตายทั้งกอในที่สุด กอที่บางหน่อในกอเจริญเป็นลำ ลำอ้อยจะผอมกว่าลำอ้อยปกติ อาการปรากฏรุนแรงในอ้อยตอมากกว่าอ้อยปลูก
แนวทางการแก้ไขการระบาดโรคแส้ดำ
การป้องกันกำจัดเพื่อให้เกิดประสิทธิภาพ ควรมีการปฏิบัติที่ผสมผสานหลายวิธีการร่วมกัน
1.ไถแปลงอ้อยตอที่เป็นโรครุนแรงทิ้งไม่ให้เป็นแหล่งแพร่เชื้อในแหล่งปลูก
2.ปลูกพันธุ์ต้านทานโรค
3.ปลูกอ้อยด้วยท่อนพันธุ์ที่สมบูรณ์ไม่เป็นโรค เนื่องจากโรคระบาดไปได้ทางท่อนพันธุ์
4.แช่ท่อนพันธุ์ในสารป้องกันกำจัดโรคพืช ไตรอาไดมีฟอน 25% ดับบลิวพี อัตรา 40 กรัมต่อน้ำ 20 ลิตร หรือ โพรพิโคนาโซล 250 อีซี อัตรา 16 มิลลิลิตร ต่อน้ำ 20 ลิตร แช่นาน 30 นาทีก่อนปลูก
5.ตรวจไร่อย่างสม่ำเสมอหลังจากปลูก เมื่อพบกออ้อยเริ่มแสดงอาการแส้ดำ ควรตัดแส้ดำออกขณะเริ่มปรากฏอาการ ก่อนที่เยื่อหุ้มแส้ดำจะหลุดออก นำใส่ถุงไปทำลายนอกแปลงปลูก หรือขุดกอเป็นโรคออกเผาทำลาย เพื่อป้องกันการแพร่ระบาดไปยังกอข้างเคียง
6.ปลูกพืชชนิดอื่นหมุนเวียน หลังจากรื้อแปลงอ้อยตอ เพื่อลดการสะสมของเชื้อโรคในแปลงปลูก
