“ไผ่หม่าจู” ลำขนาดใหญ่ หน่อขนาดใหญ่ มีรสชาติหวานกรอบ สึเขียวอมเหลือง ใบขนาดใหญ่ใช้ทำบ๊ะจ่างได้ดีและชาวจีนไต้หวัน นิยมเอาใบสดไปหมักทำเหล้า เรียกว่า เหล้าไผ่ หรือเหล้าจู๋เย่ชิง
ลักษณะเด่น
“ไผ่หม่าจู” อยู่สกุลไผ่ตง เป็นไผ่ต่างถิ่นนำเข้ามาจากประเทศไต้หวัน เป็นไผ่ขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ สูงประมาถเ 8-20 เมตร เส้นผ่าศูนย์กลางลำประมาณ 6-16 เซนติเมตร ลำมีสีเขียวนวล ไม่มีหนาม หน่อมีสีเหลืองส้ม ใบขนาดใหญ่ การใช้ประโยชน์ คือลำใช้ทำท่อส่งน้ำหรือทำแพขนาดเล็กและเป็นวัตถุดิบในอุตสาหกรรมเยื่อกระดาษ หน่อเป็นอาหาร มีรสชาติดี ไม่มีเสี้ยน รับประทานเป็นหน่อสด หน่อแห้ง และหน่อไม้กระป๋อง ใบใช้ห่อขนมบ๊ะจ่าง
การขยายพันธุ์และการดูแลรักษา
-ขยายพันธุ์โดยการตอน การชำกิ่งแขนง การชำลำ แยกเหง้าและเพาะเมล็ด
-การให้น้ำ ควรให้น้ำช่วยในช่วงแรกของการปลูกใหม่ 1-4 เดือน หากไผ่ขาดน้ำใบไผ่จะลู่ลงห่อตัว และควรใช้เศษหญ้าแห้ง ใบไม้ผุหรือฟางข้าว คลุมโคนต้น เพื่อเก็บรักษาความชื้นและป้องกันวัชพืชงอก
-การใส่ปุ๋ย หลังจากปลูกไผ่ได้ 2-3 เดือน โดยใช้ปุ๋ยหมักหรือปุ๋ยคอก โดยเฉพาะปุ๋ยมูลไก่ที่มีไนโตรเจนสูง 2-4 กิโลกรัม หรืออาจใส่ปุ๋ยสูตร 46-0-0 อัตรา 40-60 กรัม/ต้น/ เมื่อเข้าสู่ปีที่ 2 ทำการใส่ปุ๋ยโดยใส่ประมาณ 2 ครั้งต่อปื คือ ก่อนฤดูฝนและก่อนหมดฤดูฝน
ประวัติโดยย่อ
การเพิ่มคุณภาพของหน่อ ทำได้โดยวิธีการหมกหน่อด้วยดิน หรือแกลบเผา ไม่ให้ถูกแสงแดด หน่อจะมีสีสวยเหลืองทอง เนื้อกรอบไม่มีเสี้ยน รสชาติหวาน
ที่มา : ศูนย์ขยายพันธุ์พืชที่ 5 จังหวัดบุรีรัมย์
–
–
