อลงกรณ์ ย้อน อนุทิน กัญชาเสรี ไม่กลัวดัง แต่กลัวดับ

นายอลงกรณ์ พลบุตร ที่ปรึกษา รมว.เกษตรฯและรองหน้าพรรคประชาธิปัตย์ โพสต์เฟซบุ๊กส่วนตัว ว่า

“….ถูกขัดขา เพราะเขากลัวพรรคดังเกินไป เขาจึงดึงเอาไว้…”
อนุทิน ชาญวีรกุล

“ด้วยรักและห่วงใย…ไม่ได้กลัวดัง แต่กลัวดับครับพี่หนู…”
อลงกรณ์ พลบุตร

ดูยูทูปอ่านสื่อออนไลน์แต่เช้ามืดเกี่ยวกับข่าวที่พี่หนูพูดที่ขอนแก่นเมื่อวันวานก็รู้สึกห่วงใยและขอให้หลักคิดมุมมองใหม่ในฐานะพี่คนหนึ่งที่หวังดีว่า พี่หนูกำลังคิดผิด 2 ผิดครับ

308431138 1282762019134746 1039631396705999421 n
อลงกรณ์ พลบุตร

ผิดแรก คือ เข้าใจผิดเพื่อน ๆ ที่เป็นพรรคร่วมรัฐบาล

“….ถูกขัดขา เพราะเขากลัวพรรคดังเกินไป เขาจึงดึงเอาไว้…” ..อนุทิน ชาญวีรกุล

พี่หนูในฐานะหัวหน้าพรรคภท.ทราบดีว่า พรรคร่วมรัฐบาลทุกพรรคมีจุดยืนตรงกันคือ สนับสนุนกัญชาเสรีทางการแพทย์เพื่อสุขภาพเพราะเป็นสมุนไพรยาไทย (กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ก็สนับสนุนแนวทางนี้)

แต่เมื่อพี่หนูเร่งเปิดเสรีกัญชามาพักใหญ่โดยยังไม่มีพระราชบัญญัติมารองรับก็เกิดลางร้ายผลลบมีการเสพสูบและใช้กัญชากันเสรีแบบควบคุมไม่ได้เพราะปลูกได้ซื้อง่ายขายคล่องไร้มาตรการกำกับดูแลที่ดีพอจนลามลึกไปถึงนักเรียนนักศึกษาเด็กเยาวชนชายหญิงลูกหลานของเราจึงเกิดกระแสตีกลับไม่เอากัญชาเสรีจนเกิดปรากฎการณ์โรงเรียนขึ้นป้าย”เขตปลอดกัญชา”และคุณหมอนับพันออกมาคัดค้านซึ่งกระทบต่อนโยบายกัญชาเสรีเพื่อการแพทย์และสุขภาพของพรรคร่วมรัฐบาลอื่น ๆ ที่เกรงว่านโยบายดี ๆ จะพังเพราะปัญหาการบริหารจัดการจนท้ายที่สุดมีการยับยั้งร่างกฎหมายในสภาฯ ให้ไปทบทวนใหม่ให้รอบคอบรัดกุม

พี่หนูจึงไม่ควรมองว่าเป็นการขัดขา

โดยคิดว่า พรรคร่วมรัฐบาลกลัวภท.จะดัง แต่ควรรับฟังเหตุผลข้อเท็จจริงอีกด้านหนึ่งว่าที่เกิดเหตุการณ์ทั้งในและนอกสภาฯด้วยเหตุว่า เขากลัวอนาคตของชาติจะดับเพราะเสพสูบกัญชาติดยางอมแงมทั้งประเทศ
ไม่ได้กลัวดังแต่กลัวดับครับ

อุปมาอุปมัยง่าย ๆ คือ เพื่อนๆ พี่ๆ เห็นพี่หนูกำลังจะเดินตกหน้าผาสูงจึงช่วยกันยึดตัวไว้ หากปล่อยให้เดินต่อไปจะพาประชาชนเยาวชนลูกหลานตกหน้าผาตายไปด้วย

จากหวังดีกลับถูกมองเป็นหวังร้าย

นี่คือคิดผิดมองผิดพูดผิด ข้อแรกครับ

คนเป็นผู้นำอย่างพี่หนูควรเปิดกว้างฟังความรอบด้านมีหลักคิดหลักยึดที่ดีและยึดประโยชน์ส่วนรวมเป็นที่ตั้งก็จะเข้าใจสิ่งที่พี่ให้ข้อคิดมานะครับ

ขอโทษที่วันนี้เขียนเสร็จเพียง”ผิดแรก” รอวันพรุ่งนี้หรือวันถัดไปจะเขียน”ผิดสอง”มาให้อ่านครับ

ด้วยความห่วงใยและหวังดี

พี่จ้อน อลงกรณ์ พลบุตร

เพชรบุรี ,24 กันยายน 2565